8 september 2021 om 8 uur smorgens begon het met wat kramp en druk op de onderbuik. Niet veel anders als het weekend ervoor! Misschien iets heftiger maar dat gaat vast zo weer over dacht! Inmiddels exact 41 weken zwanger en de eerdere pijntjes zette ook niet door! Wel heb ik gelijk contact opgenomen met de verloskundige want daar hadden we om 18:15 ook een afspraak. Die afspraak hebben we niet gered!
Om iets over 13:00 begon die zelfde kramp weer maar hield niet meer op. Ik verloor ook vocht maar kon niet goed bepalen of het urine of vruchtwater was. Na een dik half uur op de wc gezeten te hebben met die kramp heb ik mezelf naar boven gekregen en ben ik daar maar weer op de wc gaan zitten. Staan onder de douche lukte nog niet. Terwijl ik zat heb de verloskundige gebeld, ik had Meine inmiddels naar het werk gestuurd. Het was nu 13:46. Nou t leek erop dat de bevalling toch echt begonnen was! Dus ik toch Meine gebeld dat hij rapido terug moest moest komen! Voor ik de vk had gebeld, had ik mijn moeder al geappt of ze wilde komen. De weeën waren niet meer te timen en ik wist niet waar ik het zoeken moest van de pijn! Om iets over 2 braken de vliezen goed en op de douchekruk waardoor we goed konden zien dat t vruchtwater groen was…hij had erin gepoept! Dag thuisbevalling, dag badbevalling! Al had ik ‘s ochtends al tegen mijn buik gezegd dat ik hier al niet meer vanuit ging aangezien hij alles anders doet dan mama hoopt!
De vk was er rond 14:30 en deed de check, alles was goed, 4,5 cm ontsluiting. Maar ja groen vruchtwater betekend ziekenhuis dus zij ging bellen, in Drachten was geen plek, dichtstbijzijnde plek was Heerenveen. Precies op t moment dat ik klaar was om te gaan stond Meine voor de deur! Langste rit naar Heerenveen ooit, kan ik wel zeggen! En dan mag je ook nog maar 100 km pu, de hel! Eenmaal daar kreeg nog een check, en dingen op mijn lijf, de weeën waren zo heftig ik had ook al behoorlijk druk om te plassen (dacht ik). Nou hier werd ook weer gecheckt, ook aangegeven dat t thuis 4,5 cm was…hier was het al 9,5 cm in een ruim uur dus 5cm erbij…dit jochie wil eruit!! Nog even doorzetten tot de 10 cm.
Ik was kapot en het echte werk moest nog beginnen!! Ik hoorde de vk van t ziekenhuis iets zeggen over vanaf half 5 mag ze persen…het persen lukte mij niet helemaal goed en de baby werd ook wat vermoeid. De gynaecoloog kwam helpen, dankzij zijn goede coaching hebben we om 17:59 een prachtig mannetje op de wereld kunnen zetten!
Ties Arthur Algra! Ik mocht hem zelf aanpakken en op mijn borst leggen. Wat een mooi moment was dat! En mijn zo gewenste gouden uurtje kreeg ik ook nog! Wel meer dan een uurtje zelfs🧡. Zodra hij op mijn borst lag begon hij te brullen en niet veel later ook gelijk te zoeken!
Aanhappen ging eigenlijk ook gelijk goed, de borstvoeding zet gelijk goed door en meneertje lust ook wel wat! Nu hopen dat dit zo aanhoud. Omdat ik toch veel bloed verloor en behoorlijk duizelig werd toen ik mocht douchen moesten we een nachtje blijven logeren. Gelukkig mocht Meine ook blijven! Wat een fijne verzorging hier in het ziekenhuis! Vanaf de komst op de kamer en tijdens de bevalling en de nazorg! Echt geweldig!!
Die nacht rond 3:30/3:50 heeft hij nog voeding gehad en is hij op mn borst in slaap gevallen waarna ik zelf ook vlot in slaap viel. Zo hebben we samen wel een vol uur geslapen tot ik om 5 uur wakker werd van zijn zachte slaapgeluidjes en bewegingen 🧡. Tijdens de uurtjes dat ik wakker ben kijk ik hoe hij slaapt😍. Uiteraard heeft Meine ook al heel goed zijn best gedaan! Hij heeft, zodat ik even goed kon slapen, de halve nacht met de kleine man geknuffeld 🧡 wat bof ik toch met twee van zulke lieve en knappe jochies🧡🧡🧡
Liefs, Cece 🧡
Cece’s blogs 
Geef een reactie