Wat groeit onze jongen hard en wat gaat de tijd snel! Beide vind ik soms wel wat lastig. Ik was van de week bezig om de foto’s van mijn telefoon uit te zoeken (bijna 3000) en werd toch even lekker emotioneel. Het leek even alsof de kraamtranen terug waren, haha. Met 8 maanden stond meneer ineens ineens in zijn box, had hij al 6 tandjes en ging hij zelf zitten en niet lang daarna ook kruipen. Op het moment is ie bezig om voorzichtig aan los te gaan staan naast de tafel of box… en uit proberen! Oh wat een boef, je ziet aan zijn koppie wel dat ie weet dat iets niet mag en toch snel doen en lachen dat ie dan doet! Nou dan moet ik dus mijn lach echt inhouden, wat best lastig is op zo’n moment. Maar echt stop de tijd!!!!
Het is weer even geleden dat ik heb geschreven. Ik ben ook best druk met allerlei leuke projecten! Daarover een andere keer meer. Mini is nu 10 maanden geweest en is straks geen baby meer maar een dreumes. En ik ben daarmee al bijna een jaar mama!
Buiten dat het echt genieten is om hem zo te zien groeien en om te zien hoe hij zichzelf te ontwikkelt, blijf je soms toch onzeker! Nu zit hij bijvoorbeeld weer in een fase dat ie snachts veel vaker wil drinken. Hij kwijlt enorm en de poepjes liegen er ook niet om! Er zijn tandjes onderweg! Plus de ontwikkeling waar hij nu in zit, snap ik wel dat hij wat meer wil drinken! En dan vooral de nachtvoeding want daar zitten toch ook weer andere stoffen in die hij overdag minder of zelfs niet krijgt! Maar toch twijfel ik wel, doe ik het wel goed?
Dat heeft denk ik elke mama (en papa) op meerdere momenten vanaf de dag dat je kindje geboren is of misschien ook al wel eerder! En het mooiste is, je kunt het eigenlijk niet fout doen, toch? Nou zijn de meningen daar wel over verdeeld maar over het algemeen kun je “het niet fout doen”. Want als je doet wat voor jou goed voelt, kan het toch niet fout zijn?!
Mama zijn, ik vind het heerlijk en geniet van elke seconde! Ook de momenten die minder makkelijk zijn, de momenten dat hij ontroostbaar lijkt of juist alles doet wat op dat moment niet handig is, zoals bijv de luier vol poepen vlak voor vertrek naar de opvang wanneer je ook nog zeker weet dat je te laat op de werk gaat komen. Zelfs van die momenten geniet ik, want ik weet die komen straks niet meer terug! Natuurlijk maken die plaats voor andere mooie momenten! Zo sprak ik een mamadie erg verdrietig werd dat ze de kamer van haar dochter (2jaar) ging veranderen, het ledikant en de commode worden vervangen voor een “groot bed” en een kast. Ik snap dat best! Verdrietig omdat je kleintje niet meer klein is maar ondertussen ook zo trots op wie ze worden!
Zoveel gevoelens, zoveel mooie momenten! Mama zijn is een van de dingen waar ik mij vanaf het begin goed bij voelde! En ik hoop dat Mini later net zo trots is op mij als ik op hem! En voor alle mama’s (papa’s en verzorgers) jullie doen het super!
Liefs, Cece 🧡
Cece’s blogs 
Geef een reactie